Ρονάλντο "El Fenomeno"

Ο Ρονάλντο (Ronaldo Luiz Nazario de Lima) είναι διάσημος Βραζιλιάνος πρώην ποδοσφαιριστής, πρώτος σκόρερ στην ιστορία του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Είναι γνωστός με το προσωνύμιο "Φαινόμενο". Γεννήθηκε στις 18 Σεπτεμβρίου του 1976.









 Στις 15 Σεπτεμβρίου 2004 συμπλήρωσε τις 500 συμμετοχές στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο. Την ίδια χρονιά, ο Πελέ τον ονόμασε ως έναν από τους 125 σημαντικότερους εν ζωή ποδοσφαιριστές στον κόσμο. Το 2000 ανέλαβε και φιλανθρωπικό έργο, καθώς έγινε Πρεσβευτής Καλής Θελήσεως από τα Ηνωμένα Έθνη. Ο Ρονάλντο ήταν από τους πιο επικίνδυνους επιθετικούς κατά την διάρκεια της δεκαετίας του 1990 καθώς και στις αρχές της δεκαετίας του 2000. Κέρδισε την πρώτη του Χρυσή Μπάλα ,δηλαδή το βραβείο του καλύτερου ποδοσφαιριστή στην Ευρώπη,το 1997. Δεύτερος εκείνη την χρονιά ήταν ο Μιγιάτοβιτς και τρίτος ο Ζιντάν. Ο Ρονάλντο κέρδισε και πάλι το βραβείο αυτό το 2002 μετά την κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου με την εθνική ομάδα της Βραζιλίας. Μάλιστα,έχει κατακτήσει τρεις φορές το βραβείο του καλύτερου ποδοσφαιριστή της χρονιάς που απονέμεται απο την Φίφα (Fifa World player of the year),κάτι που έχει καταφέρει μόνο ο Ζινεντίν Ζιντάν. Το 2007 ο Ρονάλντο συμπεριλήφθηκε στην καλύτερη εντεκάδα όλων των εποχών από το περιοδικό France Football. Το 2010, στην ψηφοφορία που διεξήχθη από την ιστοσελίδα Goal.com για τον καλύτερο ποδοσφαιριστή της δεκαετίας,ο Ρονάλντο ήταν πρώτος στις προτιμήσεις συγκεντρώνοντας το 43.63% των ψήφων. Επίσης,στην ίδια ψηφοφορία,επιλέχθηκε ως επιθετικός στην καλύτερη εντεκάδα της δεκαετίας. Με την εθνική ομάδα της Βραζιλίας ο Ρονάλντο αγωνίστηκε σε 97 επίσημα ματς σκοράροντας 62 γκολ.

 

Ποδοσφαιρικές αρετές & καριέρα

Ο Ρονάλντο σε όλη του την καριέρα αγωνίστηκε ως επιθετικός. Έγινε γνωστός χάρη στην απίστευτη ικανότητα του να σκοράρει με χαρακτηριστική ευκολία. Δεν αποτελούσε όμως έναν απλό επιθετικό. Διέθετε γνωρίσματα που αρκούσαν για να θεωρηθεί ως ένας από τους καλύτερους σέντερ φορ που έχουν παίξει ποδόσφαιρο. Ήταν απίστευτα ταχύς με γερό κορμί, ένας φανταστικός συνδυασμός για επιθετικό. Η ικανότητα του να σκοράρει εκμεταλλευόμενος παράλληλα την εξαιρετική τεχνική του κατάρτιση, του επέτρεψε να συνυφαίνει το θέαμα με την ουσία, γι´αυτό άλλωστε αγαπήθηκε πολύ από τους οπαδούς του ποδοσφαίρου γενικότερα και όχι μόνο των ομάδων στις οποίες αγωνίστηκε. Ήταν για την εποχή του ο απόλυτος επιθετικός, ένα δύσκολο πράγματι επίτευγμα, αν αναλογιστεί κανείς και τους ποδοσφαιριστές που αγωνιζόταν εκείνη την περίοδο: Ραούλ, Ντελ Πιέρο, Ανρί, Βιέρι, Μπατιστούτα, Ινζάγκι και πολλοί άλλοι. Το φαινόμενο όμως κατάφερε να τους ξεπεράσει όλους καθώς τα χαρακτηριστικά των ποδοσφαιριστών που προαναφέρθηκαν συγκεντρώνονταν όλα στο Ρονάλντο. Διέθετε τα τελειώματα του Ραούλ, την ντρίπλα και τεχνική του Ντελ Πιέρο, την ταχύτητα του Ανρί, τη δύναμη του Βιέρι, το σουτ του Μπατιστούτα και την ευφυΐα του Ινζάγκι μπροστά στο τέρμα. Ακόμη και μεγάλοι επιθετικοί του ποδοσφαίρου που έμειναν στην ιστορία για τις επιδόσεις τους, δεν συνδύαζαν όλες αυτές τις δεξιότητες του Ρονάλντο. Τέλος, η σήμα κατατεθέν ντρίπλα του Ρονάλντο ήταν η πενταλάδα, δηλαδή το συνεχές πέρασμα του ποδιού πάνω απ´τη μπάλα και οι διαρκείς προσποιήσεις. Ο όρος αυτός μεταφράζεται στα αγγλικά ως the stepovers.

1994-1996:Αιντχόφεν

Ο Ρονάλντο πήρε μεταγραφή στην ολλανδική Αιντχόφεν το 1994. Την ίδια χρονιά σκόραρε 42 γκολ σε 46 αγώνες πρωταθλήματος κι´έφτασε συνολικά τα 54 γκολ σε 57 επίσημες εμφανίσεις. Το 1995 ανακηρύχθηκε πρώτος σκόρερ του ολλανδικού πρωταθλήματος,ενώ το 1996 κέρδισε το κύπελλο Ολλανδίας με την ομάδα του.

 

 

 

 

1996-1997:Μπαρτσελόνα

Οι εξαιρετικές εμφανίσεις του Ρονάλντο με την Αιντχόφεν κινητοποίησαν διάφορους συλλόγους για την απόκτηση του κι´έγιναν αιτία της μεταγραφής του στην ισπανική Μπαρτσελόνα το 1996,της οποίας προπονητής ήταν τότε ο Σερ Μπόμπι Ρόμπσον,που διέκρινε το απίστευτο ταλέντο του μικρού Βραζιλιάνου. Την χρονιά αυτή ο Ρονάλντο σκόραρε με τη φανέλα της Μπάρτσα 47 γκολ σε 49 εμφανίσεις σ´όλες τις διοργανώσεις, ένα επίτευγμα καταπληκτικό, δεδομένης της ηλικίας του (20 χρονών τότε. Οδήγησε την Μπαρτσελόνα στην κατάκτηση του κυπέλλου Ουέφα, όπου στον τελικό σκόραρε το νικητήριο γκολ με πέναλτι. Επιπλέον,κατέκτησε το κύπελλο Ισπανίας και το ισπανικό Σούπερ Καπ. Το 1997 ανακηρύχθηκε πρώτος σκόρερ του ισπανικού πρωταθλήματος με 34 γκολ σε 37 εμφανίσεις. Μέχρι την σεζόν 2008-2009 ο Ρονάλντο παρέμεινε ο τελευταίος παίχτης που είχε σκοράρει πάνω από 30 γκολ στο ισπανικό πρωτάθλημα. Τέλος, στην ηλικία των 20, το "φαινόμενο" έγινε ο νεαρότερος ποδοσφαιριστής που κατακτά το Fifa World player of the year, ενώ το 1996 ήρθε δεύτερος στην ψηφοφορία για το βραβείο της Χρυσής Μπάλας.

1997-2002:Ίντερ

Το 1997 πήρε μεταγραφή στην ιταλική Ίντερ, την οποία βοήθησε την ίδια χρονιά να κατακτήσει το κύπελλο Ουέφα, στου οποίου τον τελικό σκόραρε το τρίτο γκολ μετά από εκπληκτική προσποίηση στον αντίπαλο τερματοφύλακα. Από την πρώτη του χρονιά κιόλας, ο Ρονάλντο προσαρμόστηκε εύκολα στο ιταλικό παιχνίδι, καθώς βγήκε δεύτερος σκόρερ. Η Serie A είναι ασφαλώς ένα σκληρότερο πρωτάθλημα και πιο αργό σε ρυθμό από την Primera Division, όμως ο Βραζιλιάνος δεν αντιμετώπισε προβλήματα. Την περίοδο εκείνη άρχισε να ολοκληρώνει τον τρόπο παιχνιδιού του και να μετατρέπεται σταδιακά στον απόλυτο σέντερ φορ. Ξεκίνησε να μοιράζει αρκετές ασίστ, εκτελούσε τα πέναλτι και είχε μεγάλη ευστοχία στις απευθείας εκτελέσεις φάουλ. Στο τέλος της χρονιάς έγινε αρχηγός της ομάδας, ενώ αξίζει να σημειωθεί πως κατά τη διάρκεια της παραμονής του στο Μιλάνο, σκόραρε μερικά γκολ απέναντι στη μισητή αντίπαλο Μίλαν. Το 1997 κέρδισε για δεύτερη φορά το Fifa world player of the year καθώς και για πρώτη φορά τη Χρυσή Μπάλα. Το 1998 μετά τη λήξη του Παγκοσμίου Κυπέλλου (κατάκτηση του τροπαίου από την Γαλλία κόντρα στη Βραζιλία στον τελικό), τερμάτισε δεύτερος όσον αφορά στο βραβείο Fifa world player of the year και τρίτος στην ψηφοφορία για την ανάδειξη του νικητή της Χρυσής Μπάλας.
Στις 21 Νοεμβρίου 1999, κατά την διάρκεια του αγώνα πρωταθλήματος κόντρα στη Λέτσε ο Ρονάλντο τραυματίστηκε και οι ιατρικές εξετάσεις επιβεβαίωσαν πως είχε υποστεί ρήξη του τένοντα. Επέστρεψε στα γήπεδα στις 12 Απριλίου του 2000, αγωνιζόμενος μόνο για 7 λεπτά στον τελικό του κυπέλλου Ιταλίaς απέναντι στη Λάτσιο, δυστυχώς όμως τραυματίστηκε και πάλι. Έπειτα από δύο εγχειρίσεις και πολλά προγράμματα θεραπείας ο Ρονάλντο επέστρεψε και πάλι στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2002, οδηγώντας σχεδόν μόνος του τη Βραζιλία στην κατάκτηση του πέμπτου της τροπαίου. Απέδειξε έτσι πως ήταν αποφασισμένος να γίνει ξανά το νούμερο ένα σ´ολόκληρο τον πλανήτη. Γι´αυτό άλλωστε του αποδόθηκε και ο χαρακτηρισμός φαινόμενο, χάρη δηλαδή στην επιμονή που επέδειξε και στη θέληση του να παίξει ποδόσφαιρο για άλλη μια φορά. Αργότερα, το 2002, κέρδισε για τρίτη φορά το Fifa world player of the year καθώς και τη δεύτερη του Χρυσή Μπάλα. Με την Ίντερ έπαιξε σε 99 αγώνες και σκόραρε 59 γκολ.

2002-2007:Ρεάλ Μαδρίτης

Μετά την εντυπωσιακή επιστροφή του Ρονάλντο στο Μουντιάλ του 2002, η ισπανική Ρεάλ έσπευσε να τον κάνει δικό της, αποσπώντας την υπογραφή του. Από την πρώτη κιόλας μέρα της ανακοίνωσης της μετακίνησης του Ρονάλντο στη Ρεάλ, πουλήθηκαν εκατομμύρια φανέλες με το όνομα του. Την πρώτη του σεζόν ο Ρονάλντο σκόραρε 23 φορές στο πρωτάθλημα, ενώ κατέκτησε και το διηπειρωτικό κύπελλο. Το 2003 κέρδισε το ισπανικό πρωτάθλημα και το ισπανικό σούπερ καπ. Την ίδια χρονιά, στα προημιτελικά του Uefa Champions League απέναντι στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, πραγματοποίησε ένα εντυπωσιακό χατ-τρικ μέσα στο Ολντ Τράφορντ αποκλείοντας την αγγλική ομάδα. Στα τέλη όμως της σεζόν 2003-2004 τραυματίστε και πάλι και δεν κατάφερε να πρωταγωνιστήσει. Το 2006 μετά την απόκτηση του φαν Νιστελρόι ο Ρονάλντο σταμάτησε να παίζει βασικός λόγω της κακής φυσικής του κατάστασης αλλά και εξαιτίας του γεγονότος ότι θεωρήθηκε υπέρβαρος, καθώς είχε ξεπεράσει τα 85 κιλά. Τέλος, πρέπει να τονιστεί ότι το "φαινόμενο" κατάφερε, κατά τη διάρκεια της παραμονής του στη Ρεάλ, να σκοράρει απέναντι στους μεγαλύτερους αντιπάλους, όπως η Μπαρτσελόνα και η Ατλέτικο.

2007-2008:Μίλαν

 Στις 30 Ιανουαρίου του 2007, ο Ρονάλντο υπέγραψε στην Μίλαν για 7 εκατομμύρια ευρώ.
Ο Ρονάλντο υπέστη τραυματισμό το 2008 έπειτα από σύγκρουση με άλλο παίκτη, σε αγώνα της Μίλαν με το Λιβόρνο. Σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις, θα παρέμενε εκτός γηπέδων τουλάχιστον για 1 έτος. Τον Οκτώβριο του 2008 ο φυσιοθεραπευτής του έκανε γνωστό ότι ο ποδοσφαιριστής θα επιστρέψει νωρίτερα στα γήπεδα από ό,τι αναμενόταν, καθώς είχε καταβάλει μεγάλες προσπάθειες για να αποθεραπευτεί. Συνολικά με τη φανέλα της Μίλαν αγωνίστηκε 20 φορές και σκόραρε 9 φορές.

2008-2011:Κορίνθιανς

Στις 9 Δεκεμβρίου του 2008, ο Ρονάλντο υπέγραψε ετήσιο συμβόλαιο με τη βραζιλιάνικη ομάδα Κορίνθιανς. Εκεί σε 52 συμμετοχές μετράει 29 γκολ καθόλου άσχημα για την φυσική του κατάσταση εκείνο τον καιρό. Το Φεβρουάριο του 2010 ο ποδοσφαιριστής γνωστοποίησε ότι σκοπεύει να αποχωρήσει από τα γήπεδα το 2011.

 

Παγκόσμιο Κύπελλο και το περιστατικό που σόκαρε τους πάντες!

Ο Ρονάλντο έλαβε μέρος με επιτυχία στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Γερμανίας, το 2006. Ιστορική σημασία έχει το γκολ που σημείωσε στο 5ο λεπτό του αγώνα Βραζιλία-Γκάνα για τους «16» του Παγκοσμίου Κυπέλλου, στις 27 Ιουνίου 2006. Χάρη σε αυτό, το «φαινόμενο» έγινε ο πρώτος σκόρερ στα 76 χρόνια ζωής του Παγκοσμίου Κυπέλλου, καθώς έφτασε τα 15, ένα περισσότερο από τον Γκερντ Μίλερ, ο οποίος είχε σκοράρει σε δύο διοργανώσεις, το 1970 και το 1974, ενώ τα 15 γκολ του Ρονάλντο «μοιράζονται» σε τρεις: 4 στο 1998, 8 στο 2002 και 3 στο 2006.

Ο Βραζιλιάνος ήταν στην αποστολή και το 1994, πριν ακόμη κλείσει τα 18, όμως δεν έπαιξε σε κανέναν αγώνα. Χαρακτηριστικό είναι, επίσης, πως και τα τρία τέρματα που έχει σημειώσει ο Ρονάλντο στο Μουντιάλ της Γερμανίας, επιτεύχθηκαν στο ίδιο γήπεδο, το Westfalenstadion του Ντόρτμουντ. έρα όμως από την κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου το 1994 και το 2002, ο Ρονάλντο θα μπορούσε να είχε επαναλάβει τον θρίαμβο του 1994 στο Μουντιάλ το 1998. Δεν φάνταζε τόσο αδύνατο καθώς η Βραζιλία είχε βρεθεί για δεύτερη συνεχόμενη φορά στον τελικό, αυτή τη φορά με τη Γαλλία και τον τότε ηγέτη της, Ζινεντίν Ζιντάν. Όλα τα βλέμματα είχαν στραφεί πάνω στον Ρονάλντο και ολόκληρος ο ποδοσφαιρικός κόσμος ήταν πεπεισμένος πως ο Βραζιλιάνος θα κατάφερνε να ξεπεράσει στην απόδοση τον αργότερα συμπαίχτη του στη Ρεάλ Μαδρίτης Ζιντάν. Δυστυχώς όμως ο τελικός επισκιάστηκε από την αρνητική παρουσία του Ρονάλντο κι όχι από τις λαμπρές του ικανότητες. Λίγες ώρες λοιπόν πριν τον τελικό ο Ρονάλντο υπέστη επιληπτική κρίση και όταν επανήλθε το σώμα του παρουσίαζε νευρικούς κλονισμούς και σπασμούς. Ο Ρομπέρτο Κάρλος κάλεσε αμέσως τους γιατρούς και ο Ρονάλντο μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο. Πολλοί θεώρησαν ως αιτία την ερωτική ζωή του Ρονάλντο, όμως το μόνο σίγουρο είναι πως ο Βραζιλιάνος, παρά το γεγονός ότι ήταν τόσο νέος, είχε φορτωθεί όλη την ομάδα πάνω του και ήταν τρομαγμένος και ίσως σ´αυτό οφείλεται αυτή η κρίση άγχους. Άλλωστε μόλις η ιστορία βγήκε στο φως της δημοσιότητας όλοι άρχισαν ν´αναρωτιούνται αν η Βραζιλία ήταν ικανή να κατακτήσει το τρόπαιο χωρίς τον Ρονάλντο. Αν και στο φύλλο αγώνος ο Εντμούντο ήταν αυτός που αναγράφηκε στο αρχικό σχήμα, ο Ρονάλντο ζήτησε λίγο πριν τον τελικό ν´αγωνιστεί. Δεν ήταν όμως πνευματικά έτοιμος, βρισκόνταν θα έλεγε κανείς εκτός τόπου και χρόνου. Μάλιστα, η κατάσταση χειροτέρευσε μετά από μια σύγκρουση με τον Γάλλο τερματοφύλακα Φαμπιέν Μπαρτέζ κατά τη διάρκεια του τελικού. Έτσι, οι Γάλλοι εκμεταλλεύτηκαν άριστα τους σοκαρισμένους Βραζιλιάνους (γιατί η περίπτωση του Ρονάλντο επηρέασε όλη την ομάδα) και κατέκτησαν το τρόπαιο νικώντας τους αντιπάλους τους με 3-0. Ένα όμως είναι σίγουρο: αν ο Ρονάλντο απέδιδε όπως μέχρι τότε τον είχε συνηθίσει ν´αποδίδει ο ποδοσφαιρικός κόσμος, ο τελικός θα είχε εξελιχθεί διαφορετικά.

Έχουν πει για τον Ρονάλντο!

Λουίς Φίγκο: Από το 1996 έως το 1998 ο Ρονάλντο ήταν η καλύτερη μηχανή γκολ όλων των εποχών. Αυτό το παιδί ήταν ασταμάτητο απο τα 20 μέχρι τα 22,που δεν είναι καν η ηλικία ακμής ενός ποδοσφαιριστή. Άφησε την Ισπανία για την απόλυτα αμυντική Ιταλία κι'ανάγκασε τους Ιταλούς ν'αναρωτιούνται αν ήταν από άλλον πλανήτη.
Ζινεντίν Ζιντάν: M'εντυπωσίασε τόσο πολύ. Ο Ρονάλντο είναι ο καλύτερος επιθετικός του αιώνα.
Φραντς Μπεκενμπάουερ: Μόνο ένας τρόπος υπάρχει για να σταματήσεις τον Ρονάλντο. Δεν πρέπει να τον αφήσεις να πάρει τη μπάλα.
Ραούλ: Θα προσπαθήσω να μάθω απ'τον Ρονάλντο. Η εκρηκτικότητα του που του επιτρέπει ν'αποφεύγει τους αμυντικούς τόσο εύκολα,είναι αυτό που μ'εντυπωσίασε περισσότερο. Πολύ απλά δεν είμαι στο επίπεδο του.
Γκερντ Μίλερ: Είμαι υπερήφανος που ήταν αυτός που έσπασε το ρεκόρ μου στα γκολ στο Παγκόσμιο Κύπελλο.
Ζοζέ Μουρίνιο: Eίναι ο καλύτερος ποδοσφαιριστής που έχω δει στη ζωή μου. Βέβαια θυμάμαι την εποχή του Πελέ, αλλά αυτή είναι μακριά απο εμένα γιατί είμαι ακόμα νέος. Δεν έχω λοιπόν αμφιβολίες, ο Ρονάλντο είναι ο καλύτερος ποδοσφαιριστής που έχουν δει τα μάτια μου.
Βιθέντε Ντελ Μπόσκε: Αν μιλάμε για παίχτες ατομικούς,τότε ο Ρονάλντο είναι ο καλύτερος απ'αυτούς. Μπορεί σ'ένα ματς να μην έχει πάρει τη μπάλα,αλλά με μια ενέργεια του να καθορίσει τον αγώνα.
Φερνάντο Τόρες: Έχει δεχτεί κριτικές που δεν έχουν σχέση με το ποδόσφαιρο,αλλά μέσα στο γήπεδο δεν μπορείς να του ασκήσεις κριτική.
Τζιανλουίτζι Μπουφόν: Ο Ρονάλντο ήταν σαν να προερχόνταν από άλλον πλανήτη. Έπαιξα μια φορά εναντίον του,όταν αγωνιζόνταν στην Ίντερ και βρισκόνταν στην ακμή του. Την εποχή αυτή κανείς δεν μπορούσε να ακολουθήσει το παιχνίδι του. Στην ιστορία του ποδοσφαίρου θα μείνει γνωστός ως ένα λαμπρό αστέρι,όπως ο Μαραντόνα και ο Πελέ. Όμως ίσως έχει κάποιο τεράστιο παράπονο,γιατί θα μπορούσε να είναι ο καλύτερος όλων των εποχών,ίσως ακόμα καλύτερος και απ'τους δυό μαζί(Μαραντόνα και Πελέ).
Μάρκο φαν Μπάστεν: Είναι αδύνατον να παίξω σαν τον Ρονάλντο,ακόμα κι'αν επέστρεφα πίσω στις καλύτερες μου μέρες.
Πάολο Μαλντίνι: Είναι ο καλύτερος αντίπαλος που αντιμετώπισα μετά τον Μαραντόνα. Οι ικανότητες του ήταν ασύλληπτες.
Αλεσσάντρο Ντελ Πιέρο: Είναι ο καλύτερος. Έχει απίστευτη ταχύτητα,αξιοσημείωτη ικανότητα στο σκοράρισμα και τεχνικές που δεν γίνεται να τις μιμηθείς.